کـیـمـیـای سـعـادت
آتشفشانی که دردل کوه سردم در تلاطم است با قطره های آتشین نمایان
شده وحاکی از حرارت عمیقی در دل من است وآینه خروش آسمانها وزمین
است.گویی همه برای اقتباس پاره ای از نوراو ، از یکدیگرسر،فراز میکنند.
ولی هیهات! که نور او بدست ظلمت افتدودست تاریکی بر گردن پر فروغ
او آویزد.
تمام موجودات را نیک مینگرم در ذره ذره همه آنها فوران محبت او را
با سر انگشتان خویش لمس میکنم ولی آنچه درون آنهاست،
ورای همه آنست که درسینه من وجود دارد،
سوزش قلبم را اگر بر دل اقیانوسها زنند تمامی ذرات آنها از یکدیگر
فراری شده وبه آسمانها گریزان میشود.
نگاه سوال بر انگیز همه عالم از چیستی این عشق خبر میدهد،
زبان با خشکی ناشی از حیرت تمامی قوای خود را جمع نموده
تا خبر از سر درون دهدوخود را رسوای عالم بنماید که :
الا یا اهل العالم! این حرارت مکنونه در قلب من همان
شور وعشق حسین است
که خدای عشق در گل من به ودیعه نهاده ومرا بر عوالم عرش وفرش
برتری داده است.
قفل سینه خویش را بر اهرم اشک شکستم واسرار سینه
ولایت را آشکار ساختم که قلب زیبای حسین سرشار از حرارت عشق
بر میر سپاه خویش وعلمدار کربلای خویش است.
زهی شرر که جمال دلربای ابالفضل العباس بر قلب ارباب زده است و
زهی ادب که صاحب رایت الحسین را متواضع مولای خویش نموده است.
فرخنده تابش کهکشان نور،حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) ،
ماه ادب ،حضرت اباالفضل العباس(ع)،
وخورشید اسارت ،حضرت زین العابدین(ع)،
بر همگان مبارک باد
| Design By : Pichak |
