سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کـیـمـیـای سـعـادت


خانه دوست کجاست؟

 

خانه دوست در آغاز زمان آخرین حد مکان،

 

انتهای ابدیت،نه نه نزدیکتر..،

 

خانه دوست کنار پل پیمان ووفاست،

 

خانه او لب رودخانه ی قسمت که نامش دل ماست،

 

خانه دوست لب برکه جاوید بقاست،

 

خانه دوست بود کعبه دل، خانه دوست درون دل ماست!!



نوشته شده در سه شنبه 91/4/13ساعت 3:4 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |

دنیا که شروع شد ، زنجیر نداشت . خدا دنیای بی زنجیر آفرید

آدم بود که زنجیر را ساخت . شیطان کمکش کرد

دل زنجیر شد ؛ عشق زنجیر شد ؛ دنیا پر از زنجیر شد

و آدم ها همه دیوانه زنجیری

خدا دنیای بی زنجیر می خواست . نام دنیای بی زنجیر اما بهشت است

امتحان آدم همین جا بود . دست های شیطان از زنجیر پر بود

خدا گفت : زنجیرت را پاره کن . شاید نام زنجیر تو عشق است

یک نفر زنجیرهایش را پاره کرد . نامش را مجنون گذاشتند

مجنون اما نه دیوانه بود و نه زنجیری . این نام را شیطان بر او گذاشت

شیطان آدم را در زنجیر می خواست .

لیلی مجنون را بی زنجیر میخواست . لیلی می دانست خدا چه می خواهد

لیلی کمک کرد تا مجنون زنجیرش را پاره کند . لیلی زنجیر نبود

لیلی نمی خواست زنجیر باشد

لیلی ماند ؛ زیرا لیلی نام دیگر آزادی است


 
 

غزل


نوشته شده در یکشنبه 91/1/20ساعت 3:41 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |

حرف های ما هنوز ناتمام...
تا نگاه می کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه ی عظیمت تو ناگزیر می شود


نوشته شده در شنبه 90/10/3ساعت 7:51 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |

می پسـندم پاییـز را

که معافـم می کنـد

از پنـهان کردن

دردی که در صـدایم می پیچـد ُ

اشکی که در نگاهـم می چرخـد

آخر همه مـی داننـد

سـرما خورده ام . . . !

 


نوشته شده در شنبه 90/8/28ساعت 4:59 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |

 

 

 

وقتی رسیدی

من بودم و

پرچین تنهایی ام

دلشکسته و بیقرار

سیر از این روزگار

باز به بن بست رسیده بودم

و تو آغوشت را باز کردی

بر روی دلواپسیهای

این دل بی قرار

و شانه هایت را سپردی

به بارش بی امان دلتنگیهایم

در کنارت صبور شدم? آرام

بودنت را سپاس..

*عزیزمهربانم:

تو صمیمی تر از آنی که دلم می پنداشت،

دل تو با همه آیینه ها نسبت داشت،تو همان ساده دل سبز نجیبی که خدا ،

در میان دل پاکت صدف آیینه کاشت!


نوشته شده در پنج شنبه 90/5/20ساعت 12:26 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |

اینجا ، آسمان هر شب آفتابی ست . . .
اینجا ، آسمان هر روز مهتابی ست . . .
اینجا ، ستاره ها نمی دانند چه وقت آیند . . .
شاید که وقت غروب خالیست . . .
اینجا ، غروب ها خونین است . . .
جنگ میان آفتابی و مهتابی ست . . .
اینجا ، ستاره ها نمی دانند چه وقت آیند . . .
شاید که وقت سحر خالیست . . .
چرا شهابی نمی آید آخر هر جمله . . . ؟
که خط زند و پر کند ؛ روی نقطه چین ها خالیست . . . !
اینجا ، ستاره ها ، شهاب ها خود نقطه چین شدند . . .
پس که باید پر کند ؛ این نقطه چین ها خالیست


نوشته شده در چهارشنبه 90/4/8ساعت 9:26 عصر توسط کیمیا نظرات ( ) |


Design By : Pichak