کـیـمـیـای سـعـادت
امروز داشتم برنامه بسوی ظهور را میدیدم برام جالب بودبحثی با عنوان اندیشه مهدویت اسیبها وتهدیها بود بحثی در مورد افرادی که مدعی دروغین مهدویت بودند وانچه که در همه این مدعیان دروغین یکسان بود استفاده از ساده لوحی افراد بود که با خرافات، اندیشه های نادرست ،مهدویت، را به طرفدارانشان القا میکردند واز آنها برای منافع شخصی خودشان استفاده میکردند. این عدم شناخت درست از امام عصر هست که باعث بروز چنین اتفاقاتی میشود.
ولی ما بعنوان یک منتظرچقدر امام زمان خود را میشناسیم؟؟ وظیفه ما بعنوان یک منتظر واقعی چیست؟؟
به این یاد نوشته سید مهدی شجاعی افتادم که میگفت:
بلای عصر ما غیبت نیست بلکه غفلت است
کدام عاشقی بی یاد معشوق زیشتن می تواند؟
کدام عاشقی بی خاطره معشوق میتواند یک لحظه سر کند؟
کدام عاشقی هرگاه به یاد معشوق میافتد ومحبوب را در ردیف امور روزانه خویش می بیند؟
کدام عاشق هجران کشیده ای خورد وخوراک وخواب ولذت می فهمد؟
این ننگ وعار برای معشوق نیست که از معشوق بشنود که ما توراازیاد نمبریم.
ومراعات تو را فرو نمی گذاریم واو......... واوبی اشتیاق زیارت معشوق سرکند و یا او را فروبگذارد؟
این اوج بی معرفتی محب نیست که بداند و بشنود که محبوب بهشادمانی او شاد میشود با اندوه او غمگین میگردد مریضی اش محبوب را بیمار میکند هر گاه دست بر دعا بر میدارد محبوب آمین میگوید وآن زمان که سکوت میکند محبوب بجایش وبرایش دعا میکندو او سر ازپای نشناسد وقالب تهی نکند؟
آری بلای جانسوز عصر ماغفلت است غیبت نیست او غیب نیست
پرده بر چشمهای ماست چه کسی صادقانه دست بر دعا آورده ومخلصانه امام خویش را طلب کرده وپاسخ نگرفته است؟...
هرکس بقدر جام معرفت خویش از دست امام نوش میکندامام دست نیافتنی نیست دستهای ما بسته است
امام در پرده ی غیبت نیست پرده بر چشمهای ماست وآنچه ما رااززیارت محروم میکند غیبت نیست غفلت است.
| Design By : Pichak |
