پيام

كيمياي جان
96/4/12

+ [تلگرام] يه گل کاکتوس قشنگ تو خونه ام داشتم،اوايل بهش ميرسيدم،قشنگ بود و جون دار،کم کم فهميدم با همه بوته هام فرق داره،خيلي قوي بود،صبور بود،اگه چند روز بهش نور و آب نميدادم هيچ تغييري نميکرد. منم واسه همين خيلي حواسم بهش نبود به خيال اينکه خيلي قويه و چيزيش نميشه، هر گلي که خراب ميشد ميگفتم کاکتوسه چقدر خوبه هيچيش نميشه اما بازم بهش رسيدگي نميکردم... تا اينکه يه روز که رفتم سراغش ديدم خيلي وقته که خشک شده،ريشه اش از بين رفته بود و فقط ساقه هاش ظاهراشو حفظ کرده بود،قوي ترين گل ام و از دست دادم چون فکر کردم قويه و مقاوم... مواظب قوي ترين هاي زندگي امون باشيم ما از بين رفتنشونو نميفهميم چون هميشه يه ظاهر خوب دارند،هميشه حامي اند،پشتت بهشون گرمه... اما بهشون رسيدگي نميکنيم،تا اينکه يه روز ميفهمي قوي ها هم از بين ميرن...

همابانو 96/8/19