جهان را صاحبي باشد خدا نام ......
اينجا با پرواز هر كبوتر هزار دل هوايي مي شود ...
دستت را گذاشته اي روي قلبت تا تپش هاي تندش را بيشتر حس كني هنگام سلام به امام
و نگاهت خيره مانده به گنبد ....
سراپا شوقي براي زيارت .... اما گام ها كند شده
نزديك در ورودي كه باشي ديگر تويي و امام و اشك شوق ...
چقدر دلم تنگ است براي امام رئوف
السلام عليك يا غريب الغربا و يا معين الضعفا
به عنايت نظري كن كه من دلشده را
نرود بي مدد لطف تو كاري از پيش
